Οι φιαλόσχημες λύρες των Ελλήνων του Πόντου και της Καππαδοκίας (κεμεντζές – κεμανές αντίστοιχα) διαφέρουν ριζικά από την αχλαδόσχημη λύρα στην κατασκευή, στο σχήμα και στην εκτέλεση: ο στύλος τοποθετείται εσωτερικά όπως στο βιολί, οι χορδές πιέζονται με την ψίχα των δακτύλων, ο κεμανές έχει πλήθος συμπαθητικές χορδές κ.α. Είναι πιθανό η μορφή αυτής της λύρας να μην συνδέεται άμεσα με τα βυζαντινά τοξωτά, αλλά να σχετίζεται περισσότερο με αντίστοιχης μορφής φιαλόσχημα τοξωτά τύπου ραμπάμπ της κεντρικής Ασίας.
Ιστορική αναδρομή
- Η λύρα ως νυκτό έγχορδο
- Τα τοξωτά χορδόφωνα
- Η Ελληνο-Βυζαντινή λύρα
- Η βυζαντινή λύρα στη μετα-βυζαντινή Ελλάδα
- Η λύρα της Θράκης και της Καλαβρίας: «ζωντανά απολιθώματα» βυζαντινής λύρας
- Η λύρα στην Κρήτη
- Η εξέλιξη της λύρας της Κρήτης
- Η λύρα στο Αιγαίο
- Η λύρα της Πόλης
- Η λύρα στα Βαλκάνια
- Φιαλόσχημες λύρες
- Η τονικότητα και ο τρόπος εκτέλεσης της λύρας